واکنش فرناندا لیما به حمله های اخیر در صفحه فیسبوک اش: همچنان به فرهنگ و همه انسانها احترام می گذارم

خانم فرناندا لیما مجری برزیلی برنامه قرعه کشی جام جهانی ۲۰۱۴ که صفحه فیسبوکش مورد حمله شدید کامنت‌های توهین و تهدید‌آمیز ایرانیان قرار گرفته بود در گفتگو با فرانس۲۴ عنوان کرد:« هر فردی محصول فرهنگی است که در آن زندگی میکند.» و ادامه داد:« در مورد مردم ایران باید بگویم، نظر من به خاطر کامنت‌های توهین‌آمیز نسبت به آنها تغییر نکرده است. من همچنان به فرهنگ و همه انسان‌ها احترام می‌گذارم.»

 هزاران هزار کامنت توهین‌آمیز و خشونت‌آمیز که حتی تهدید به تجاوز گروهی در آنها دیده می‌شد در صفحه خانم لیما به زبان‌های مختلف از سوی کاربران ایرانی برجای ماند. این اتفاق خود با واکنش برخی دیگر رو به رو شد که برای عذرخواهی به صفحه خانم لیما هجوم آوردند. نتیجه، هزاران هزار کامنت توهین‌آمیز و عذرخواهی از ایرانیان در صفحه فیسبوک خانم لیما به جا ماند و او تصمیم گرفت صفحه خود را اساسا غیرفعال کند.

خانم لیما اندازه لیونل مسی هم خوش‌شانس و یا شاید معروف نبود که از فدراسیون فوتبال ایران گرفته تا جمشید مشایخی و رضا پهلوی از او عذرخواهی کنند.

«اینترنت این اجازه را می‌دهد تا مردم خود را آنگونه که می‌پسندند بروز دهند»

فرناندا لیما، ۳۶ ساله مدل و مجری معروف بزریلی، مجری برنامه قرعه کشی جام جهانی ۲۰۱۴:

من فارغ‌التحصیل رشته روزنامه نگاری هستم و ۱۵ سال است که در رسانه‌ها مشغول به کارم، در نتیجه معتقدم آماده مجری‌گری چنین برنامه‌هایی هستم. من بسیار خوشحال بودم که مجری‌گری برنامه بین‌المللی دیگری را بر عهده داشتم. برنامه‌ای که در سرتاسر جهان به نمایش در می‌آید و کار من بیشتر دیده می‌شود. این برنامه به نوعی به رسمیت شناختن توانایی‌های من بعد از سال‌ها تلاش در این زمینه بود و البته فرصتی برای به چالش کشیدن خودم.

زمانی که از من خواسته شد تا مجری برنامه باشم، همچنین از من خواسته شد تا لباسی طلایی رنگ بپوشم که تا زانوی من بود، لباسی که به نوعی مناسب آب و هوای «باهیا» هم بود.[محل برگزاری مراسم]

من لباسی را پوشیدم که از من خواسته شد. من یک حرفه‌ای هستم و آنچه را که عرف است دنبال می‌کنم. نه من و نه هیچ کس دیگری در این برنامه فکر نمی‌کرد چنین اتفاقی رخ دهد و گرنه، معتقدم میشد تیپ و ظاهر دیگری نیز انتخاب شود.

من درمورد حملات و عذرخواهی ها شنیدم، البته شبکه‌های اجتماعی را خیلی دنبال نکردم.

هر فردی محصول فرهنگی است که در آن زندگی می‌کند در نتیجه من همانگونه که یک زن غربی در یک برنامه عظیم بین‌المللی لباس می‌پوشد، لباس پوشیدم. باهیا هم جایی است که دمای هوای آن غالبا بالا است.

خانم فرناندا لیما در برنامه قرعه کشی جام جهانی ۲۰۱۴ بزریل

من گمان می‌کنم اینترنت این اجازه را به مردم می‌دهد تا خود را آنگونه که می‌پسندند بروز و ظهور دهند.

معمولا اظهارنظرهای خشونت آمیزتر باعث جلب توجه بیشتری می‌شوند و این خود به گستاخی بیشتر منجر خواهد شد. اما من ترجیح می‌دهم فکر کنم انسان‌های بیشتری با قصد و نیت خوب و خوش قلب وجود دارند. کسانی که تفاوت را بین انسان ها به رسمیت می‌شناسند و با ذهنی بازتر و هوشمندانه‌تر از کسانی که حمله می‌کنند، به مخالفت و مناظره می‌پردازند.

در مورد مردم ایران باید بگویم، نظر من به خاطر کامنت‌های توهین آمیز تغییر نکرده است. من همچنان به فرهنگ و همه انسان‌ها احترام می‌گذارم و سعی می‌کنم هیچ کس را قضاوت نکنم تا خودم نیز مورد قضاوت دیگران قرار نگیرم.

من انتظار ندارم مورد عشق و علاقه همه قرار بگیرم، اما تلاش می‌کنم عاشق همه باشم و هر روز انسان بهتری نسبت به گذشته شوم.

فرهنگ‌های مختلف و نقطه نظرات متفاوت همیشه زمینه‌ای برای گفتگو بین انسان‌هاست، گفتگو و مناظره پدیده‌ای «سلامت» است اما خشونت هیچ گاه اینگونه نخواهد بود.

من می‌خواهم بگویم به خاطر تمام اتفاقاتی که افتاده متاسفم. من به هیچ وجه قصد نداشتم هیچ کشور، فرهنگ و یا مردمی را به هر شکلی مورد حمله و بی احترامی قرار دهم. من به هیچ‌وجه قصد نداشتم باعث نوعی از جنجال و یا رفتار خجالت‌آور شوم.

من اطمینان می‌دهم که این اتفاق را به عنوان یک درس یاد خواهم گرفت و در انتخاب لباس برنامه «توپ طلا» آن را در نظر خواهم داشت تا همه بتوانند آن را تماشا کنند.

نامه شاهزاده رضا پهلوی به لیونل مسی وانتقادات مطرح شده

 پس از آنکه اظهارات در خور ستایش جناب آقای جمشید مشایخی در مذمت برخورد‌های ناشایست با لیونل مسی را شنیدم، از خودم پرسیدم چرا هنرپیشه پیشکسوت کشورمان هیچ نامی‌ از مجری زن مراسم قرعه کشی‌ جام جهانی‌ نیاوردند که به خاطر مدل لباسش، مورد زشت‌ترین دشنام‌ها قرار گرفت و حتی مورد تهدید جنسی‌ نیز واقع شد. یا حمایت و عذر خواهی‌ از فرناندا لیما، مهر تاییدی بر مدل لباس ایشان تلقی‌ میشد و آقای مشایخی هرچند که با فرهنگ دنیای آزاد آشنا هستند، به دلیل اینکه در ایران زندگی‌ میکنند با توجه به جو سرکوب در جمهوری اسلامی ترجیح دادند که وارد آن حیطه نشوند که البته  تا حدودی هم قابل درک است.

ضمن تشکر و قدردانی‌ از نکاتی‌ که آقایان رضا پهلوی و بهزاد مهرانی یادآوری کردند، مایل هستم انتقادی نسبت به نامه شاهزاده رضا پهلوی را مطرح کنم:

اگر جمشید مشایخی از این رو که در داخل مرز‌های ایران زندگی‌ میکند، نمی‌تواند به صراحت رفتار زن ستیزانه جمهوری اسلامی را محکوم نماید، چرا شما که در یک کشور آزاد زندگی‌ می‌کنید نه تنها به فحاشی و تهدید جنسی‌ یک زن از سوی هزاران نفر ( که با توجه به شواهد و قرائن این حملات سازماندهی شده صورت گرفت*) اشاره نکردید، بلکه در نامه ای که جهت دلجویی نوشتید هیچ نامی‌ از این مجری، هنرپیشه و مدل سر شناس برزیلی نیاوردید.  آیا چون کمتر از لئونرندو مسی معروف بود؟ آیا صرفاً از منظر یک طرفدار تیم فوتبال آرژانتین این نامه را نوشتید؟ اگر در همان نامه، نام آوردن از فرناندا لیما  میسر نبود آیا میتوانید در نامه‌ جداگانه ای به این موضوع بپردازید تا نگاه برابرخود را به جایگاه برابر زن و مرد به نمایش بگذارید؟

گروهی از منتقدان نامه به مسی همانطور که آقای مهرانی به درستی‌ اشاره کردند، آقای رضا پهلوی را به دلیل جایگاه خانواده گی‌‌ ایشان مورد حمله قرار دادند، و روزگار چه طنز تلخی‌ پیش روی ما گذاشته که منتقدان همان کسانی‌ هستند که دائما صحبت از بخشیدن و چشم پوشی از  جنایت های بیشمار عالیجنابان رنگ وارنگ جمهوری اسلامی به میان می‌‌آورند، ولی‌ وی را صرفاً به دلیل اظهار نظر مورد حمله قرار میدهند و مایل هستند این حق شهروندی را از او سلب نمایند و جالب اینکه خود را مخالف جمهوری اسلامی نیز معرفی‌ میکنند! گروهی دیگری از منتقدان اما عذر خواهی‌ از خارجیان را کسر شأن می‌دانند و آن‌ را  ” سندرم احساس حقارت در مقابل چشم آبی ها ” نامیدند!

گروهی نیز معتقدند این اتفاقات در همه جای دنیا افتاده و اساسا خیلی‌ مساله مهمی‌ نیست. ولی‌ از آنجا که این حملات زنجیره‌‌ای، در رسانه‌‌های بین مللی انعکاس گسترده‌ای یافته، و با حیثیت تک تک ما ایرانی‌‌ها بازی می‌کند پس لازم است درصدد ریشه یابی‌ و معالجه این مسائل بر بیایم، هرچند که بسیاری از ما ایرانیان عاجل ترین راه حال یعنی به زیر فرش جارو کردن مشکلات را بر می گزینیم.

اما بهتر است بپذیریم محکوم کردن این رفتار زننده، و احترام به یک انسان دیگر که ملیت و فرهنگش با ما متفاوت است، نه تنها بیگانه پرستی‌ نیست بلکه به رشد فرهنگی‌ نسل فعلی و آینده کشور خود ما کمک شایانی خواهد کرد.

مگر زمانی‌ که ملیت‌های مختلف در دفاع از حقوق هموطنان ما به پا خواستند و به خیابان آمدند بیگانه پرستی‌ کردند؟ و اگر رفتار زننده از ما ببینند تذکر نخواهند داد؟

در فرهنگ حاکم بر ایران، و بسیاری از کشور‌های دیگر زنان و دخترانی که مورد تجاوز جنسی‌ قرار میگیرند، اغلب از طرف حکومت، اجتماع و حتی خانواده نیز محکوم میشوند و به دلیل نوع پوشش خود این چنین مورد سرزنش قرار میگیرند : ” اگر اینطوری لباس نمیپوشیدی، چنین بلایی هم سرت نمی‌‌آمد “.

همچنین قابل درک است دفاع از حق انتخاب نوع و مدل لباس زنان، با توجه به هتاکی هایی که میشود، شهامت بسیار زیادی می‌طلبد، اما با توجه لزوم فرهنگ سازی در این زمینه که در نهایت امنیت بیشتری برای همسران، خواهران، مادران و دختران خود ما فراهم خواهد کرد، بسیار ضروری به نظر می‌رسد. من نیز به همانند آقای مهرانی انتشار نامه و اطلاع‌رسانی را حق مسلم شما می‌دانم و منتظر واکنشتان در مقابل فرهنگ زن ستیز هستیم.

سهیل پرهیزی
۲۱ آذر ۱۳۹۲

 

* دلایل و شواهد زیادی جمع آوری شده که نشان میدهد این حملات سازماندهی شده بود و بیم آن میرود که باز هم تکرار شود، علاوه بر همهٔ این دلایل، سوالی که برای من مطرح شده این است:

اینجانب شخصاً با نام فرناندا لیما پس از اینکه به او فحاشی شد آشنا شدم. پس چگونه هزاران نفری که به عنوان “بی‌ فرهنگ” شناخته میشوند، بلافاصله پس از پخش “مراسم قرعه کشی‌ ” نام و آدرس صفحه فیسبوک مجری برنامه را یافتند تا همزمان به صفحه فیسبوک او حمله ور شوند؟